Frambozensiroop 700 ml Tarieven

Geurige frambozensiroop met een heerlijke zoetzure smaak. Combineer het met water in een glas, klaar voor plezier en goede moed!

Ingrediënten:

• suiker,
• het water,
• frambozensap 6% (uit frambozenconcentraat),
• zuurteregelaar: citroenzuur,
• smaken,
• conserveermiddel: kaliumsorbaat.

Bereiding : Frambozensap wordt verkregen door een deel siroop te verdunnen met 6 delen mineraalwater of gewoon water.

De rol van de componenten:

Bossige struik, uit de Rosaceae-familie, met kleine doornen, met een rechtopstaande stengel, gebogen naar de top, met ongelijk samengestelde bladeren, met 3-7 ovaal-lancetvormige takken getand aan de randen; de witte bloemen zijn gerangschikt in trossen bloeiwijzen aan de toppen van de takken, en de vrucht is een aromatische, smakelijke polydrupe, die pectines, organische zuren, anthocyanen en vitamines bevat. Voor therapeutische doeleinden worden de bladeren vóór de bloei geoogst, tussen mei en juni.

De wetenschappelijke naam komt van het Latijnse woord rubus dat rood betekent, en van het Latijnse woord ida dat de naam is van een berg in Frygië, de plaats waar de plant in overvloed groeide. Framboos werd op dezelfde manier als bramen gebruikt door de Grieken, Chinezen, Azurvedische medicijnbeoefenaars en indianen om kwalen zoals diarree, dysenterie te genezen en wonden te genezen. De framboos komt oorspronkelijk uit het gebied van Turkije en werd ooit gebruikt door de inwoners van Troje. Archeologische ontdekkingen hebben aangetoond dat de Romeinen frambozenzaden door het hele rijk verspreidden, tot aan Engeland.

Frambozen worden al eeuwenlang over de hele wereld gebruikt als voedsel en medicijn.

Het is een plant waarvan de medische toepassingen worden genoemd door Valerius Cordus (Duitse arts en botanicus, 1515-1554), en Conrad Gessner (Zwitserse natuuronderzoeker, ook bekend als botanicus en arts, 1516-1565) noemt een frambozensiroop.

In de Roemeense wetenschappelijke geneeskunde werden vanaf het begin van de vorige eeuw frambozenbladinfusies aanbevolen bij maag-darmklachten, maagzuur, diarree en "sterke menstruatie" (hypermenorroe). In de volksgeneeskunde werd thee gemaakt van gedroogde bladeren en knoppen tegen huiduitslag en vrouwenziekten, of tegen bloedingen, diarree en dysenterie; Frambozenazijn of most werd ook gebruikt als limonade bij koortsziekten zoals mazelen, roodvonk en angina pectoris.

Frambozenbladeren bevatten tannine, flavonen en kleine hoeveelheden vitamine C, die een diuretische, samentrekkende werking hebben en ook worden gebruikt bij de bereiding van aromatische thee. Traditioneel worden ze in Europa in het algemeen gebruikt bij aandoeningen van het maag-darmkanaal, de luchtwegen, het cardiovasculaire systeem, bij irritaties van het mondslijmvlies en de keel, maar ook bij huidontstekingen, griep, koorts, menstruatieproblemen, suikerziekte, tekorten. in vitamine C, als zweetdrijvend, diureticum en cholereticum, en ook als bloedzuiverend middel.

De consumptie van frambozenbladeren tijdens de zwangerschap (in de meer gevorderde stadia), om de bevalling te verkorten en de geboorte te vergemakkelijken, is al generaties lang populair; het effect wordt sinds de jaren veertig bestudeerd, en zelfs als klinische onderzoeken met de allernieuwste methodologie ontbreken, maar sommige klinische onderzoeken hebben bemoedigende waarnemingen in deze richting opgeleverd.